در تفکر عوام مردم خیلی از ضایعات پوستی را زیر مجموعه خال به حساب میآورند، یک سری از ضایعات پوستی دیگر که به شکل تودههای پوستی میباشند، گاها جای جوش تیره شده‌اند و به شکل خال در میآیند. یکی از این نوع ضایعات پوستی، زگیل است. یکی از انواع زگیل‌ها، زگیل معمولی است که در ادامه به زگیل معمولی و روش درمانی آن میپردازیم.
زگیل معمولی و روش درمانی آن
زگیل، افزایش خوش خیم تودههای پوستی با رشد آهسته است که ناشی از عفونت با یکی از ویروسها میباشد. شکل ظاهری زگیل‌ها، براساس نوع ویروس و محل عفونت، متفاوت است.
زگیل‌ها به طور کلی، بدون علامت میباشند، ولی گاهی ممکن است درد داشته باشند، به خصوص در انواعی که در کف پا ایجاد میشوند.
زگیلهای غیر تناسلی، در ۱۰ درصد کودکان و جوانان ایجاد می‌شود که اکثرا شیوع آن در ۱۲ تا ۱۶ سالگی میباشد.
زگیل معمولی، به صورت دانه‌های برجسته به اندازه سر سنجاق و به رنگ پوست دیده می‌شود و ممکن است در عرض چندین هفته یا چندین ماه بزرگتر شوند.
زگیل معمولی اکثرا بر روی پشت دست کودکان ایجاد می‌شود، ولی ممکن است در هر جایی از پوست و مخاط دیده شود. درمان آغازین باید تا حد امکان غیر تهاجمی باشد، چرا که تمام اشکال درمانی، فقط در ۶۰ تا ۷۰ درصد موارد موثر است. تکرار درمان مشابه، ممکن است میزان موفقیت درمان را افزایش دهد. مرکز خالبرداری اصفهان کلیه خدمانت مربوط به خال و زگیل را با جدیدترین متدهای پزشکی انجام میدهد.
درمان آغازین
۱. کرایوتراپی: کرایوتراپی با نیتروژن مایع بک درمان موثر است و معمولا بدون نیاز به بی حسی انجام می‌شود و در صورتی که به طور صحیح انجام شود، جای زخم بر جای نمیگذارد.
استفاده از استامینوفن، آسپرین یا NSAID، نیم ساعت قبل از عمل، تحمل بیمار را افزایش میدهد.
در ابتدا، درمان هر ۲ تا ۳ هفته یکبار، تکرار می‌شود، ولی اگر پاسخ به درمان دیده نشود، میتوان درمان را هفتگی تکرار کرد. قبل از درمان مجدد، تمام نسوج مرده را باید برداشت. موفقیت درمان بعد از سه ماه، ۳۰ تا ۷۰ درصد میباشد.
۲. داروهای کراتولیتیک‌ها: این ترکیبات ایجاد درد نمیکنند و نسبتا موثر میباشند (۸۴%). این ترکیبات اکثرا حاوی سالیسیلیک اسید و لاکتیک اسید با غلظت ۱۶/۷ درصد میباشند.
سالیسیلیک اسید به صورت چسبهای آماده نیز موجود است که میتوان آن‌ها را به اندازه زگیل‌ها برید و روی آن‌ها چسباند.
بیمار باید نواحی مبتلا به زگیل را به مدت ۵ دقیقه در آب گرم غوطهور کرده و سپس آن را خشک نماید و بعد ترکیب کراتولیتیک را روی ضایعات با حاشیه ۱ تا ۲ میلیمتر بمالد و بعد از ۲۴ ساعت، ضایعات را به آرامی با سنگ پا تراشیده و مجددا از ترکیب کراتولیتیک استفاده کند. این درمان باید تا ۶ هفته و یا تا یک هفته پس از بهبود بالینی ضایعات، ادامه یابد.
این درمان را میتوان همراه کرایوتراپی به کار برد تا زگیلهای باقی مانده پس از کرایو را نیز درمان کند. در ضایعات صورت، میتوان از سالیسیلیک اسید ۴%، استفاده نمود.
درمان جایگزین
۱. هیپرترمی (افزایش گرمادهی): قرار دادن نواحی مبتلا به زگیل در آب ۴۵ درجه سانتیگراد به مدت نیم ساعت، سه بار در هفته، ممکن است در برطرف کردن ضایعات، موثر باشد.
۲. چسب با پانسمان بسته: استفاده از چسبهای مختلف بر روی زگیل‌ها به مدت ۱ تا ۶ روز در هر دوره و برداشتن چسبها به مدت نصف روز یا یک چهارم از روز در بین هر دوره، روشی بدون درد و ارزان قیمت است. گزارشهایی از موثر بودن این روش وجود دارد.
درمان ضایعات مقاوم
۱. لیزر دیاکسیدکربن: درمان با این روش، شبیه برداشتن ضایعات به روش جراحی است که نیاز به بی حسی موضعی دارد. لیزرهای جدید دیاکسیدکربن، انرژی زیادی را در مدت زمانی کوتاه به نسج میرساند، بنابراین عمق تخریب نسجی را میتوان با دقت بیشتری کنترل کرد.
۲. سایمتدین: سایمتدین، یک آنتاگونیست رسپتور H2 میباشد و در درمان زگیلهای مقاوم کودکان و بزرگسالان به کار میرود. درمان بر این اساس است که رسپتورهای H2 بر روی سلول‌های T مهار کننده واقع شدند و مهار این رسپتورها ممکن است باعث افزایش ایمنی وابسته به سلول شود.
مطالعات قبلی درصد موفقیت با سایمتدین را بیش از ۸۰ % موارد نشان داده‌اند، ولی مطالعهای که اخیرا به صورت راندوم در کودکان و بزرگسالان، انجام شده است، تفاوت عمدهای را بین سایمتدین و پلاسبو، در درمان زگیل، نشان نداده است.
۳. رتینوئیدهای خوراکی: در مواردی خاص میتوان از رتینوئیدهای خوراکی در درمان زگیلهای مقاوم استفاده نمود، به خصوص در بیماران با نقص ایمنی.
۴. هیبنوتیزم: گزارشاتی از موفقیت با این روش درمانی وجود دارد. این روش، گران قیمت است و ممکن است هر ۲ تا ۴ هفته، نیاز به تکرار آن باشد ولی کلا شواهدی وجود دارد که نشان میدهد تلقین در درمان زگیل موثر است.
۵. اینترفرونها (گاما و آلفا)
نکتهها
۱. عود شایع است و در این صورت نیاز به تغییر روش درمانی نیست.
۲. کرایوتراپی ممکن است باعث اسکار شود، به خصوص در سیاه پوستان و شرقیها، که عوارض معمولا با گذشت زمان بهبود می‌یابند.
۳. در بیماران با بیماری شدید عروق محیطی، نباید از کرایوتراپی استفاده کرد.
۴. کراتولیتیک‌ها اگر با دقت به کار نروند و قبل از خشک شدن کامل، روی آن‌ها بسته شود، ممکن است به اطراف پوست آسیب برسانند.
۵. در مواردی نادر، در اطراف زگیل بهبود یافته، حلقهای از زگیل‌ها تشکیل می‌شود.
۶. کورتاژ و به خصوص کوتر و لیزر CO2، بیشتر از کرایوتراپی اسکار ایجاد میکنند.
۷. تزریق داخل ضایعه اغلب دردناک است و ممکن است باعث پاسخ التهابی وسیع، تیره شدن زگیل و … شود.
۸. ایجاد درماتیت تماسی آلرژیک بر روی زگیل‌ها توسط DNCB یا دیفن سیپرون، ممکن است منجر به درماتیت دیس هیدروتیک در دست شده یا ضایعات منتشر شوند. نواحی درمان شده با این روش را باید پوشاند تا از گسترش درماتیت به نواحی دورتر جلوگیری شود.
۹. نشان داده شده است که بخارات ناشی از کوتر و لیزر CO2، حاوی DNA پاپیلوما ویروس میباشد. بنابراین تمام پرسنل و از جمله خود بیمار باید از ماسک‌هایی استفاده کنند که از عبور اجزاء ویروسی جلوگیری کند و سیستم تهویه نیز باید در طی عمل، فعال باشد.
دیدگاه خود را ثبت کنید
میخواهید به بحث بپیوندید؟مشارکت رایگان.